Regulacje „Tarczy antykryzysowej” a związek zawodowy

Część 1

Z dniem 1 kwietnia br. wszedł w życie rządowy program walki z ekonomicznymi skutkami pandemii.

Poniżej przekazujemy istotne informacje dotyczące zapisów „tarczy antykryzysowej”.

O czym jako pracownicy i związkowcy powinniśmy wiedzieć

  1. Pamiętajmy przede wszystkim o tym, że udzielenie pomocy  przedsiębiorstwom w ramach „tarczy antykryzysowej”, które ogłoszą tzw. „przestój ekonomiczny”, zależne jest od podpisania porozumienia z „reprezentatywnymi” związkami tzn. zrzeszającymi powyżej 5 proc. pracowników, lub z przedstawicielami pracowników jeśli w zakładzie związku nie ma lub nie ma on reprezentatywności. Technicznie wygląda to w ten sposób, że kopia takiego porozumienia musi trafić do okręgowego inspektora pracy. Porozumienie musi wyszczególniać grupy zawodowe będące na postoju, lub pracujące w obniżonym wymiarze czasu pracy, stopień obniżenia czasu pracy oraz okres jego obowiązywania.

To bardzo ważny punkt, który udało nam się, jako „Solidarność” uzyskać w rozmowach z rządem. Od nas zależy, jak wykorzystamy tą sytuację. Obecnie nie mamy sygnałów, oczywiście niestety nie dotyczy to sektora  hotelowo-turystycznego i częściowo Totalizatora, aby produkcja i podstawy ekonomiczne firm z naszego Sekretariatu były zagrożone w perspektywie krótkoterminowej. Natomiast co będzie dalej tego nie wiemy. I oby nie nastąpił, ale trzeba przygotować się na najgorszy scenariusz. Dlatego naszym zdaniem warto już teraz usiąść z dyrekcją do rozmów co dalej z Waszym zakładem. Jednocześnie będzie to też oddziaływało na innych pracowników i może wzmocnić pozycję „Solidarności” i jej odbiór w danym zakładzie.

2. Sposób składania wniosków

Wnioski składa się do dyrektorów wojewódzkich urzędów pracy.

Wnioski są przyjmowane i rozpatrywane w kolejności złożenia – uwaga! –  do wyczerpania środków. Na ten moment rząd przeznaczył 800 mln zł. Oczywiście ta kwota może zostać zwiększona – zależy to od decyzji rządu.

Część 2

Świadczenia na ochronę miejsc pracy

Projekt przewiduje m. in, wprowadzenie modelu gdzie Pracodawca i Państwo współfinansują wynagrodzenie pracownika przez okres 3 miesięcy w sytuacji gdy przedsiębiorstwo dotknięte jest „postojem ekonomicznym”.

  1. Pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone o nie więcej niż 50 proc., a jednocześnie wyższe niż płaca minimalna. Dofinansowanie wyniesie wtedy 50 proc. płacy minimalnej, czyli  (50 proc. x 2600 zł brutto = 1 300 zł).
  2. Pracodawca wypłaca wynagrodzenie obniżone od 20 do 50 proc., a jednocześnie wyższe niż płaca minimalna (2600 zł brutto), a dodatkowo obroty spadły mu w tym roku w ciągu dwóch kolejnych miesięcy o minimum 15 proc. w porównaniu do analogicznego okresu roku ubiegłego, lub 25 proc. rok do roku w jednym miesiącu, wtedy dostanie dofinansowanie 40% przeciętnego krajowego miesięcznego wynagrodzenia  z poprzedniego kwartału (obecnie 5 198,58 zł, czyli 40 proc. x 5 198,58 = 2079 zł brutto). Warunkiem jest, aby wynagrodzenie danego pracownika nie przekraczało 300 proc. prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. Ta prognoza wynosi 5227 zł, (czyli 3 x 5 227 zł = 15 681 zł).

Aby móc przystąpić do świadczenia firma nie może zalegać z regulowaniem zobowiązań podatkowych i składek na ubezpieczenia społeczne do końca trzeciego kwartału 2019 r.

Świadczenie dotyczy zatrudnionych na umowę o pracę oraz tych zatrudnionych na umowę zlecenie, za których płacono składki emerytalne i rentowe (czyli np. z wyłączeniem studentów)

Część 3  

Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników

Przeznaczone dla firm, których obroty spadły. Firmy będą zgrupowane w trzech kategoriach:

Spadek obrotu od 0-30%

Spadek obrotu od 30-50%

Spadek obrotu od 50-80%

W takiej sytuacji przysługuje dofinansowanie wynagrodzeń w kwocie odpowiednio:

1 grupa 50 proc. płacy minimalnej (czyli 50 proc. x 2600 zł brutto = 1 300 zł),

2 grupa 70 proc. płacy minimalnej (czyli 70 proc. x 2600 zł brutto = 1 820 zł),

3 grupa 90 proc. płacy minimalnej (90 proc. x 2600 zł brutto = 2 340 zł).

Warunek otrzymania świadczenia to utrzymanie zatrudnienia po zakończeniu dofinansowania przez okres równy otrzymywaniu świadczenia.

Wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę lub miejsce wykonywania pracy przez pracowników w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

We wniosku przedsiębiorca oświadcza o spadku obrotów, braku przesłanek do ogłoszenia upadłości, niezaleganiu z regulowaniem zobowiązań podatkowych i składek na ubezpieczenia społeczne do końca trzeciego kwartału 2019. Dodatkowo wymienia wysokość wynagrodzeń pracowników objętych wnioskiem i podaje rachunek bankowy.

Cześć 4  

Postojowe

  1. Postojowe dotyczące zleceniobiorców (umowa zlecenia, agencyjna, o dzieło), samozatrudnionych i przedsiębiorców.

Świadczenie wypłacane w kwocie 2 080 zł. (80 proc. płacy minimalnej). Kwalifikują się zleceniobiorcy, którzy zawarli umowę do 1 lutego 2020 r. włącznie, lub przedsiębiorcy, którzy prowadzili działalność również do 1 lutego 2020 r. włącznie.

Dla pracowników warunkiem otrzymania świadczenia jest, aby dotychczasowe wynagrodzenie z tytułu danej  umowy przekraczało połowę minimalnego wynagrodzenia (czyli 50 proc. x 2600 zł brutto = 1 300 zł).

Świadczenie zwolnione jest z podatku.

Świadczenie będzie wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) na podstawie wniosku zleceniodawcy lub zamawiającego. Wniosek oprócz danych identyfikacyjnych osoby uprawnionej i zleceniodawcy ma zawierać m.in. numer rachunku bankowego osoby uprawnionej (wypłaty są tylko bezgotówkowe), kopię umowy cywilnoprawnej oraz oświadczenie potwierdzające niedojście do skutku umowy.

ZUS będzie miał obowiązek przekazać do administracji skarbowej (KAS) informacji o zadeklarowanych wysokościach osiąganych przychodów w danym okresie i KAS to zweryfikuje.

Media społecznościowe: